Felietony

Niedziela Palmowa, 46 dzień wojny. Ten tydzień wydaje mi się znacznie krótszy, niż był naprawdę. Trzy wydarzenia zdominowały wszystko, co wydarzyło się w ciągu całego tygodnia. Zbrodnie w Buczy na Ukrainie, zwycięstwo Orbana na Węgrzech i dzisiejsze wybory we Francji.
Każdy konflikt zbrojny, każda wojna pozostawia w pamięci historycznej świata nazwę miejsca, które staje się symbolem. Pamiętamy chociażby Sarajewo, Srebrenicę w Bośni i Aleppo w Syrii, Grozny w Czeczenii, dziś obok Buczy jest Irpień, Hostomel, Borodzianka, Charków czy Mariupol. Te dwa ostatnie ciągłe się bronią, otoczone przez wojska rosyjskie. Ludzie pozbawieni są żywności, wody, elektryczności, leków. Domy bombardowane w dzień i w nocy, ciągłe. Nie znajduję słów, które mogą opisać barbarzyństwo i okrucieństwo zbrodni popełnionych przez Rosjan wobec ludności cywilnej. Kobiety gwałcone na oczach dzieci, potem zabijane. Gwałcone dzieci. Torturowani ludzie, mordowani ze związanymi rękami. Strzałem w głowę. Trupy rozjeżdżane czołgami. Horror dokumentowany liczbami… 300, 400, 600, 5000…

Zima wróciła, spadł śnieg. Uchodźcy na granicy białoruskiej mają wodę. Mogą się napić. Bo spadł śnieg.
39 dzień wojny w Ukrainie. Wczoraj wiceminister obrony Ukrainy podała, że wojska ukraińskie odzyskały kontrolę nad całym terytorium obwodu kijowskiego. Irpień, Bucza, Hostomel to trzy z trzydziestu miejscowości  wyzwolonych w tym obwodzie. Obraz, który odsłania się po wyzwoleniu, jest przerażający, ciała leżące na ulicach, zbiorowe mogiły (w Buczy grób zbiorowy na 300 ciał), zgwałcone kobiety i dziewczynki, spalone domy, zniszczona infrastruktura. Zbrodnie popełnione przez barbarzyńców.
W tym czasie w Istambule odbyła się trzecia tura rozmów pokojowych, a Reuters poinformował, że projekty traktatów pokojowych są na wystarczającym etapie, by mogło dojść do rozmów pomiędzy Zełenskim i Putinem. Jednocześnie wojska rosyjskie przegrupowują się na południe i wschód Ukrainy.

Niedzielna kawa już zaparzona, a ja zastanawiam się, jak w krótkim tekście zmieścić informację o tym, co zdarzyło się w ciągu tego tygodnia. Tak naprawdę powinnam napisać, że szczególnie interesuje mnie czwartek.
Tego właśnie tego dnia wydarzyło się wiele. Zbyt wiele.
I taki też był miniony tydzień, pierwszy tydzień wiosny. Inny, niż co roku.