Muzyka

Utwór Wszystko I Nic pochodzi z producenckiego albumu Soulpete – Raw, który został wydany w roku 2015. W utworze gościnnie udzielił się znany obecnie w całej Polsce raper Quebonafide. Znany z fenomenalnych porównań i metafor raper w tym utworze w moim odczuciu pokazuje idealnie jak bardzo wartościowy był jego rap w tamtych czasach.

Już w pierwszym wersie Quebonafide serwuje nam aluzje do czeskiego filmu Ene Bene mówiąc „życie to sztuka wyborów jak w Ebe Bene, A przeżyć nie kupisz i nie policzysz” – ukazując nam jakimi wartościami powinien się według niego kierować człowiek w życiu.

W kolejnym wersie, uświadamia słuchacza, że wie dokąd zmierza i że prędzej czy później to osiągnie. Po raz kolejny serwuje nam metaforę „nie powstrzymają mnie resselerzy, numizmatycy” – czyli ludzie którzy stawiają na pierwszym miejscu dobra materialne.

Utwór pochodzi z płyty Bonsona Postanawia Umrzeć, która swoją premierę miała w roku 2018. W utworze jest masę nawiązań do sportowców, pisarzy, muzyków, raperów, oraz innych ważnych osobowości z lat 90 i początku lat 2000.

Już w pierwszych dwóch wersach Bonson mówi, że jego rówieśnicy spędzali wiele czasu na zewnątrz grając w koszykówkę, „Szczyle chciały być jak Michael czy Scotty grać w piłę wyjść robić coś”. Wspomina o takich osobowościach ze świata koszykówki jak Michael Jordan czy Scottie Pippen. W następnym wersie od razu mówi, że on wówczas chciał być jak Jim Morrison – czyli postać znana w świecie muzycznym i literackim. Jim Morrison był wokalistą zespołu The Doors, oraz pisał poezję, był zaliczany do grona poetów wyklętych. Zmarł w wieku 27 lat.

Tekst, który mam nadzieję uda się przeczytać z intencją wiersza, to nic innego jak Flary PRO8L3Mu. Kawałka starego jak świat w tym wielkim młynie branży muzycznej, bo wyszedł na płycie Ground Zero z 2018 roku. Jest moim zdaniem inny od wszystkich. Może trochę łagodniejszy, zazwyczaj lubią go też osoby, które w ogóle nie znają twórczości Oskara. Czemu przeszedł do mainstreamu? Chyba przez szczerość, przez historię, która nie wydaje się dla większości wyssana z palca. Umówmy się, kawałki, w których Oskar nawija o gangsterskich porachunkach albo o zażywaniu narkotyków w ilościach tak ogromnych, że mało kogo byłoby na to w ogóle stać, są ciężkie do zwizualizowania. Jednak Flary ma w sobie to coś. Jest o miłości, o kłótniach, rozstaniach i zawodnej pamięci. O słabościach człowieka współczesnego. W takich tekstach nagle nie wyskoczy Wokulski i nie będzie zabiegał o Izabelę, ale znajdzie się mężczyzna, który nie będzie mógł się porozumieć z kobietą, która jak nikt inny koiła jego nerwy.

Kolejny utwór Oskara i Steeza z albumu Art Brut. Pierwsza część pochodzi z poprzedniego projektu chłopaków o nazwie c30-c39.

Cytat wprowadzający do utworu pochodzi z przytaczanego już we wcześniejszym wpisie filmu Wielki Szu. Przesłaniem cytatu jest uświadomienie odbiorcy, że wszystko można sprzedać, ale nie wszystko można kupić, cytując: „różne wartości potrafi zamienić na złotówki. Ale odwrotnie… nie da się”.

W pierwszych 4 wersach Oskar opisuje, że jest w ciężkim imprezowym stanie. Linijka: „kładzie dłonie na szyi jak kiler” – może odnosić się do stanu niemalże agonalnego po spożyciu dużej ilości alkoholu i narkotyków.

W kolejnych wersach Oskar, mówi że coś próbuje go odwieść od takiego trybu życia, lecz on odpowiedział na to tylko „Taa, pieprzyć wasz lobbing”. Przestaje walczyć i w rezultacie poddaje się, ulega tej głupocie, a wszelkie próby pomocy metaforycznie chce spalić i rozsypać.

„Pod stopami mam dno, a gdy próbuję się odbić czuję kolanami bagno” – cały ten wers jest metaforycznym stanem rzeczy w jakim się znalazł bohater. Wdepnął już tak głęboko w to bagno, że trudno mu będzie się z niego wydostać.

Zwraca się do kogoś lub czegoś „nadzieją ostatnią jesteś ty… zaopiekuj się mną”. Wtedy wlatuje kawałek zsamplowanego przez Steeza utworu Zaopiekuj się mną zespołu Rezerwat. Utwór pochodzi z płyty Serce wydanej w roku 1987.

Utwór kończy się cytatem z filmu Sztos (1997). Ten fragment ukazuje nam stosunki międzyludzkie w których całe znaczenie oparte jest na pieniądzach. Odwołując się do fabuły podkreślana jest bliska znajomość bohaterów, którzy znają się całe życie, lecz gdy jeden okrada drugiego, to zamiast spytać się dlaczego to zrobił, ten mówi tylko, że „zostanie wyje*any po całości”.

Cały utwór jest satyryczny i słychać w nim duży ładunek emocjonalny i wylewającą się frustrację z ust Oskara. Pomimo upływu 9 lat od publikacji tego utworu temat jest jak najbardziej aktualny i widzimy, że wartość pieniądza w dzisiejszych czasach jest ogromna. Trzeba więc pamiętać, żeby pieniądze nie przysłoniły nam prawdziwych wartości których nie da się kupić takich jak: przyjaźń, miłość, szacunek.

Piosenka jak i cały album w moim odczuciu jest ponadczasowy. Jedyny album który był w stanie połączyć moją muzykę z muzyką mojego taty. Dzięki niemu poznałem takie album jak Serce – Rezerwatu, czy też twórczość zespołu Maanam.

Lekturę wpisu najlepiej zacząć od przesłuchania wybranego przeze mnie utworu. Niechaj W domach z betonu PRO8L3Mu stanie się niejako hymnem tego wpisu. Jak i hymnem całego października, który jak może wiele osób wie, jest miesiącem walki z rakiem piersi.

Nie wiem, czy Oskar nawijał akurat o tym typie nowotworu, ale nie ma to najmniejszego znaczenia. Ważne natomiast jest to, że rak piersi zabija rocznie około 400 tysięcy kobiet. Jest najczęściej występującym złośliwym nowotworem, a niepokojące statystyki wskazują, że prawie co ósma kobieta w Polsce może na niego zachorować.

Kobiety; matki, koleżanki, żony, prawniczki, psycholożki, nauczycielki, panie Basie, Edytki i Moniczki, badajmy się w porę. Choć profilaktyka kuleje, choć programy są dla dziewczyn po dwudziestym szóstym roku życia (absurd), to nie dajmy się.

Tytuł jest nieprzypadkowy, wskazuje przede wszystkim na nasz główny, wymarzony obszar zainteresowania – to znaczy o czym chcielibyśmy pisać. Wzięliśmy go z płyty Pro8l3mu „Artbrut 2”, ale oczywiście nie tylko tego artystę weźmiemy na tapet, ale wszystkich „artbrutowych”, wykluczonych i na pierwszy rzut oka nieokrzesanych. Ta płyta jest ważna, bo łączy młode i stare, wulgarne i klasycznie dopracowane. Jest ważna, bo pokazuje, że można. I właśnie to nas interesuje.

Dodatkowo większa cześć naszych tekstów (przewidując przyszłość i listopadowe wieczory) będzie powstawała w nocy, wtedy kiedy na ulicach jest cicho, a w słuchawkach w końcu może być głośno.
Niedalekie plany zapowiadają Belmonda, Kubę Knapa, Łonę, Pezeta, Kartky’ego, Webbera, Matę czy oczywiście Oskara i Pro8l3m. Zależy nam na nie tyle podręcznikowej interpretacji, ale na wyciągnięciu z tych świeżych artystów tego co rusza młodych, a jednocześnie wciąż powinno być aktualne i ważne dla starszych.