Publicystyka

Niedziela, pierwsza po ciepłym, a nawet gorącym tygodniu. Gorącym również z powodu wielu wydarzeń.

Cały świat czekał na poniedziałek, zwłaszcza na to, co Putin powie podczas defilady z okazji Dnia Zwycięstwa. Snuto przeróżne scenariusze: że Putin wypowie wojnę Ukrainie, że ogłosi powszechny pobór do wojska, że zaatakuje Mołdawię, że może zakończy „akcję specjalną”. I co? Jak powiedział Eugeniusz Smolar, „zaskoczył nas tym, że niczym nas nie zaskoczył”. Było jak zwykle. Pojawiło się typowo propagandowe wyjaśnienie: NATO atakuje Rosję, a my (czyli Rosjanie) tylko się bronimy…

Niedziela,1 maja, dla wielu ludzi starszego pokolenia to Święto Pracy, dla młodszego – rocznica wstąpienia Polski do Unii Europejskiej. Dla niektórych zaś to tylko drugi dzień majowego weekendu. Pytanie, dlaczego nie świętujemy tej rocznicy (już osiemnastej) powszechnie, powinno nas, społeczeństwo, mocno niepokoić. Co prawda, z inicjatywy  europosłów lub organizacji społecznych odbyły się pikniki i spotkania, jednak wiele samorządów tę rocznicę „załatwia” poprzez wywieszenie unijnych flag. Są też takie, które nie wykonują nawet tego symbolicznego gestu, a przecież przez ostatnie 18 lat Polacy zyskali tak wiele.

Już dwa miesiące trwa wojna. Okrutna, barbarzyńska, bezlitosna. Wojna, która ma zniszczyć państwo i  naród ukraiński. Ukraińska rzeczniczka praw człowieka poinformowała, że już 800 tysięcy osób, w tym 153 tysięcy dzieci wywieziono z terytorium Ukrainy do Rosji. Osoby przeznaczone do deportacji trafiają do tzw. obozów filtracyjnych. Tam tracą wszystko, co wiąże je z Ojczyzną. Jeśli Rosjanie stwierdzą, że ktoś może być niebezpieczny, bo np. myśli zbyt samodzielnie (czyż nie jest to Orwellowska myślozbrodnia?), należy się spodziewać najgorszego. Bezwzględnej zbrodni. Pozostali przewożeni są do odległych rejonów Rosji. Według niektórych analityków Kreml chce Ukraińcami zaludnić Syberię. I uratować własną demografię. Historia się powtarza. Wielki Głód, masowe deportacje, zsyłki… Skąd my to znamy? 

Niedziela Palmowa, 46 dzień wojny. Ten tydzień wydaje mi się znacznie krótszy, niż był naprawdę. Trzy wydarzenia zdominowały wszystko, co wydarzyło się w ciągu całego tygodnia. Zbrodnie w Buczy na Ukrainie, zwycięstwo Orbana na Węgrzech i dzisiejsze wybory we Francji.
Każdy konflikt zbrojny, każda wojna pozostawia w pamięci historycznej świata nazwę miejsca, które staje się symbolem. Pamiętamy chociażby Sarajewo, Srebrenicę w Bośni i Aleppo w Syrii, Grozny w Czeczenii, dziś obok Buczy jest Irpień, Hostomel, Borodzianka, Charków czy Mariupol. Te dwa ostatnie ciągłe się bronią, otoczone przez wojska rosyjskie. Ludzie pozbawieni są żywności, wody, elektryczności, leków. Domy bombardowane w dzień i w nocy, ciągłe. Nie znajduję słów, które mogą opisać barbarzyństwo i okrucieństwo zbrodni popełnionych przez Rosjan wobec ludności cywilnej. Kobiety gwałcone na oczach dzieci, potem zabijane. Gwałcone dzieci. Torturowani ludzie, mordowani ze związanymi rękami. Strzałem w głowę. Trupy rozjeżdżane czołgami. Horror dokumentowany liczbami… 300, 400, 600, 5000…

Zima wróciła, spadł śnieg. Uchodźcy na granicy białoruskiej mają wodę. Mogą się napić. Bo spadł śnieg.
39 dzień wojny w Ukrainie. Wczoraj wiceminister obrony Ukrainy podała, że wojska ukraińskie odzyskały kontrolę nad całym terytorium obwodu kijowskiego. Irpień, Bucza, Hostomel to trzy z trzydziestu miejscowości  wyzwolonych w tym obwodzie. Obraz, który odsłania się po wyzwoleniu, jest przerażający, ciała leżące na ulicach, zbiorowe mogiły (w Buczy grób zbiorowy na 300 ciał), zgwałcone kobiety i dziewczynki, spalone domy, zniszczona infrastruktura. Zbrodnie popełnione przez barbarzyńców.
W tym czasie w Istambule odbyła się trzecia tura rozmów pokojowych, a Reuters poinformował, że projekty traktatów pokojowych są na wystarczającym etapie, by mogło dojść do rozmów pomiędzy Zełenskim i Putinem. Jednocześnie wojska rosyjskie przegrupowują się na południe i wschód Ukrainy.