Kultura Archives - Strona 2 z 4

7.06.2023 Alicja Trukszyn

Corpus Christi

Nieodłącznym elementem święta Bożego Ciała jest procesja eucharystyczna, wprowadzona do obrządku później niż samo święto. Pierwsza wzmianka o uroczystej procesji przed sumą pochodzi z Kolonii, z lat 1265–1275. Jak czytamy w zapisie, podczas procesji niesiono krzyż z Najświętszym Sakramentem. Jest to nawiązanie do dawnego zwyczaju zabierania w podróż Eucharystii dla ochrony przed niebezpieczeństwami. Od XV w. procesje odprawiano już w całych Niemczech, Anglii, Francji, północnych Włoszech i Polsce. W Niemczech procesję w uroczystość Bożego Ciała łączono z procesją błagalną o odwrócenie nieszczęść i dobrą pogodę, dlatego przy czterech ołtarzach śpiewano tylko teksty Ewangelii i udzielano uroczystego błogosławieństwa.

31.05.2023 Julian Tarnowski

Najlepszy serial od Netflixa

Dlaczego warto obejrzeć „Dark”? Myślę, że najważniejszym powodem jest fakt, że serial ten jest po prostu co najmniej bardzo dobry na każdej płaszczyźnie. Każdy element formy współgra z innym elementem formy i treści, oraz na odwrót. Wszystko zostało przez twórców skrupulatnie zaplanowane, więc w serialu nie pojawiają się nieścisłości fabularne, ani interpretacyjne (co w tekstach kultury o tak bogatej symbolice jest niezwykle częste). Wybitnie dobrana muzyka, dobrze odwzorowane klimaty wielu epok, wciągająca na płaszczyźnie dosłownej i metaforycznej opowieść – to wszystko sprawia, że „Dark” stał się dla mnie dziełem życia.

Felietony Kultura Muzyka

25.03.2023 Julian Tarnowski

W 2023 roku wstyd słuchać polskiego rapu

Za czasów mojej głębokiej młodości na Facebooku można było spotkać się z komentarzami w stylu: „Polski rap to gówno.” Miałem wtedy 10 lat i bardzo żarliwie polemizowałem z takimi opiniami. Dzisiaj mam 18 i do takich zdań dopisałbym „+1”. Niestety takiego rodzaju statementy zniknęły praktycznie całkowicie z opinii publicznej, bo rapu słuchają wszyscy i prawie wszystkim się on bardzo podoba.

Szkoda tylko, że z mocno charakternej subkultury hip-hop, element muzyki „rapowanej” wyłamał się od niej i teraz wegetuje na zatęchłym bagnie szeroko pojętej popkultury; i to w tej najbardziej wulgarnej części. Janusz W. (żywię wielką nadzieję, że ktoś w przyszłości wytoczy mu proces, więc cenzuruje nazwisko na zaś) – powitajmy go brawami.

Aktualności Kultura Literatura

3.03.2023 Julian Tarnowski

Śmierć Homo viator

W opowiadaniu pt. Czysty Kraj, śmierć wylewa się z każdego elementu świata przedstawionego. Przechadza się po dzikich lasach Gór Stołowych, pokrytych śniegiem. Zagnieździła się w nieużywanym nasyp górniczym i rozłożyła się na zapomnianych torach kolejowych. Podgryza stare małżeństwo, które opiekuje się Idą, główną bohaterką. Śmierć jest również w niej. Chowa się w gęstej mgle i we wspomnieniach głównej bohaterki. Przede wszystkim ma ją w sobie podmiot mówiący, który notabene (hehe) jest kwestią niezwykle intrygującą. Jest on trochę wszechwiedzący, a trochę nie; wplata własne opinie, jednak nie do końca wiadomo, czy są to poglądy Idy, czy narratora. (kwestia narratora w utworach noblistki to temat rzeka i z wielką chęcią poruszę go innym razem)

Kultura Sztuka

21.02.2023 Julian Tarnowski

Ostatni raz o „Dżumie” – Grand i sztuka

Jak podają wszelakie opracowania z uśmiechniętymi ludźmi na okładce (ciekawe, z czego się tak cieszą), Joseph Grand jest prostym, przeciętnym urzędnikiem. Został opuszczony przez żonę i obwinia się za to; dołącza do oddziałów sanitarnych bez wahania. Jest skromny i potrafi okazywać w czynach, swoje uczucia. Ma jednak problem z wyrażaniem własnych myśli, co ujawnia się w jego jąkaniu się i problemami ze skończeniem pierwszego zdania swojej powieści. Tak więc w kółko poprawia tę sekwencję, wzbudzając niekiedy wręcz irytację swoim perfekcjonizmem. Tu program szkolny kończy wszelkie rozważania o bohaterze, jednak Camus nie wykreował Granda w taki sposób bez konkretnego powodu.

Aktualności Kultura Sztuka

21.02.2023 M. Hoffmann

Narkotyki Witkacego

Stanisław Ignacy Witkiewicz był malarzem, rysownikiem, dramaturgiem, powieściopisarzem, fotografikiem, teoretykiem i krytykiem sztuki. Po samych tych określeniach bez wątpienia można stwierdzić, że był człowiekiem niezwykle wszechstronnym. Żył w latach 1885-1939. Najdłużej w swoim życiu zajmował się oczywiście malarstwem i wszelkimi jego formami. To właśnie ta dziedzina sztuki była uważana przez niego za 'najcenniejszy narkotyk’, co jest istotnym aspektem w przypadku akurat Witkacego – wiemy bowiem, że nie stronił od używek, a wręcz często z nimi eksperymentował. Ta wiedza zdecydowanie rzuca nowe światło na tę postać i zrozumienie jej twórczości.

Aktualności Kultura Literatura

16.02.2023 Julian Tarnowski

Czy jest nam potrzebne zło?

Codziennie rano idziemy do pracy lub szkoły; wypełniamy arkusze, piszemy sprawdziany, jemy, pijemy, podpisujemy druki i formularze. Zapętlamy się tak samo, jak czas. Czy w drodze od domu do miejsca pracy znajdziemy dobro? Czy w tym ciasnym przejściu dostrzeżemy w porę zło?

Camus jasno komunikuje nam w Dżumie, że nie. Mieszkańcy Oranu zaczynają zauważać zarazę, gdy ta wdziera się do ich przyzwyczajeń.

Kultura Społeczeństwo

10.07.2022 M. Hoffmann

Staruszek machał do nas z balkonu. Nie było agresji

Wczoraj, 9 lipca odbył się drugi Marsz Równości w Kielcach. Po długiej przerwie, bo aż od 2019 roku, znów mogliśmy się spotkać. Wspólny spacer po centrum Kielc wywołał wiele pozytywnych emocji i zgromadził ogromną ilość zainteresowanych. „Witam was w tolerancyjnym, uśmiechniętym i kolorowym mieście. Kielce są tęczowe” to słowa Agaty Wojdy, zastępczyni prezydenta miasta.

Marsz rozpoczął się o godzinie 14 w Parku Miejskim, a zakończył na Placu Artystów. Wzięło w nim udział ponad tysiąc osób, które podkreślały, że nie jest to tylko manifestacja osób LGBT, ale także okazanie wsparcia Ukrainie i wszystkim grupom społecznym, które są stygmatyzowane. Ważnym hasłem stały się słowa „Proszę zwracać się do mnie imieniem, którego używam”, co odzwierciedlało problemy osób transpłciowych.

Film Kultura

12.05.2022 Jędrzej Wiśniewski

O gloryfikowaniu złych wzorców filmowych

Można zauważyć ostatnio zafascynowanie tak zwanymi sigma male, bohaterami filmowymi wykazującymi się bardzo dużą wręcz przerysowaną męskością. Chociaż ma to zwykle charakter humorystyczny, jest to zarazem jedynie odłamek zafascynowania odbiorców bohaterami popkultury, których akcje są często wątpliwe moralnie. Skąd się to zafascynowanie bierze i jakie bywają jego skutki?